Dokładne wyznaczenie progów aerobowego i anaerobowego jest dość trudne i na ogół wymaga pomiarów laboratoryjnych. Dość drogich i mało wygodnych. Raczej ciężko przeprowadzić je w zaciszu domowym lub nawet jadąc rowerem po szosie. Czy jednak jest sensowna i w miarę dokładna metoda oszacowania progów? Na dodatek mało kosztowna (najlepiej darmowa)? O dziwo, jak najbardziej. Wystarczy użyć dokładnego pulsometru, najlepiej Polar H10 z uwagi na możliwość nadawania na dwóch kanałach BT oraz transmisji ANT+, chociaż nadawanie na BT jest tu bardzo ważne z uwagi na to, że korzystanie z ANT+ generuje dużą ilość artefaktów HRV, a łącząc przez BT minimalizuje się artefakty do znikomej ilości, dzięki temu właściwie można pominąć korekcję w programach analizujących np. Kubios.
Powyższe ilustruje skalę problemu - widać dużą ilość brakujących danych w transmisji ANT+ (nawet jeśli dane były ciągłe), w transmisji BT sygnał nie ma tych problemów. Śledzenie bluetooth ma zero pominiętych bitów (zauważono jeden APC), ale nagranie ANT+ ma ich wiele (pionowe linie). Zostało to powtórzone wiele razy i można je odtworzyć. Osobiście sprawdziłem i rejestracja na Edge 1030 sygnału nadawanego przez Polar H10 w ANT+ wygląda podobnie jak na wykresie wyżej, a BT jak na wykresie niżej. Wpływa to na oszacowanie DFA alfa 1 tak w analizie po treningu, jak i w czasie rzeczywistym - porównując Fatmaxxer i widżet DFA alfa 1 - dane widżetu są zawyżane z uwagi na w/w problemy ANT+, przy BT dane aplikacji Fatmaxxer i widżetu były zbliżone, różnice oczywiście były, ale na ogół w setnych częściach.
No i najbardziej praktyczna aplikacja, czyli Fatmaxxer wymaga połączenia BT i pulsometru Polar H10/H9.
Użycie Polar H9 jest również możliwe, ale mniej praktyczne, bo H9 ma tylko jeden kanał BT (i ANT+) przez co może być użyty tylko do połączenia z aplikacją, ale już nie z np. Garmin Edge (i użycie widżetu DFA Alpha 1). Polar H9/H10 używa w trybie RR próbkowania 1kHz, co też ma znaczenie.
Najciekawsze zagadnienia:
Artykuł w scitechnol.com
Badanie składało się z dwóch części. Początkowa sekcja dotyczyła badania zachowania DFA a1 podczas progresywnych, 5-minutowych interwałów ze stałą mocą, z i bez blokady beta. Druga część polegała na ustaleniu, czy wskaźnik DFA a1 pozostaje stabilny w dłuższych, 10-minutowych interwałach jazdy na rowerze tuż poniżej i powyżej pierwszego progu wentylacyjnego (przedstawionego w symulowanej jeździe treningowej).
Zarówno średnie tętno, jak i DFA a1 były oceniane dla ostatnich 2 minut każdego 5-minutowego poziomu rampy lub dla każdego 2-minutowego okna podczas symulowanej jazdy treningowej przez oprogramowanie Kubios.
Kopalnią wiedzy jest http://www.muscleoxygentraining.com/- w ostatnim czasie opublikowali całą masę informacji w tym temacie, począwszy od wyjaśnienia zagadnienia, poprzez porównywanie aplikacji i metodologię pomiarową.
DFA a1 i intensywność ćwiczeń – najczęstsze pytania
Co to jest DFA a1?
- Opis przypadku/hipoteza
- Przegląd perspektywy Frontiers
- Badanie walidacyjne u biegaczy dla progu tlenowego (HRVT)
- Skutki błędu Artefaktu i Urządzenia HRM
- HRVT2 do wykrywania progu beztlenowego
- Wstępny pomysł na wykorzystanie w czasie rzeczywistym
- Pełny raport na temat korzystania z DFA a1 w czasie rzeczywistym
- DFA a1 jako wskaźnik zmęczenia wysiłkowego
- Zmienność tętna podczas wysiłku - testowanie progu
Jakie są opcje analizy i uzyskania danych DFA alfa1?
Do analizy danych po zakończeniu treningu można użyć darmowej wersji Kubios Standard - potężne narzędzie, choć w wersji Standard nieco ograniczone, przez co najcenniejsze analizy "Time -Varying" są niedostępne jednak miara spadku DFA a1 może być pokazana również w „darmowej” wersji Kubiosa. Nie będziesz mieć ładnego wykresu zmieniającego się w czasie, ale nadal możesz uzyskać wartości DFA a1 w określonym czasie i okresie.
Opis jak to uzyskać jest tutaj: http://www.muscleoxy...-polarized.html
Ewentualnie skorzystać z serwisu Runanalize (polecam nie tylko do oszacowania progów) - choć tu trzeba nieco poprawić parametry domyślne.
Runalyze jest w stanie automatycznie przesyłać nagrane pliki Garmin Fit i wyświetlać DFA a1 w czasie, a także porównywać je z tętnem i mocą. Automatycznie obliczy również próg aerobowy . Więcej informacji znajdziesz w tym poście: sprawdzone metody dotyczące progów a1 Runalyze i DFA.
Jednak oszacowanie w Runanalize sprawdza się w przypadku wykonywania testów rampy (patrz jak wykonać test w: Zmienność tętna podczas wysiłku - testowanie progu), ewentualnie wybór DFA-alpha 1 vs. Czas do sprawdzenia jak kształtował się trening pod względem wysiłku tlenowego:
w tym przypadku można pozostawić domyślne wartości z uwagi na większe wygładzenie wykresu (powyżej typowy trening tlenowy DFA a1> 0,75).
Mamy jeszcze 2 opcje: HRV logger autorstwa Marco Altini i Fatmaxxer. Każdy ma swoje plusy i minusy. HRV logger potrzebuje smartfona, aby rejestrować i wyświetlać ( w czasie rzeczywistym ) dane wyjściowe paska HRM - oblicza wartość tylko co 2 minuty i może nie mieć dokładności innych opcji.
Fatmaxxer (dokładny opis pod linkiem) to aplikacja zaprojektowana jako dedykowane narzędzie do monitorowania DFA a1 dla Androida. To jest mój wybór jako opcja do śledzenia a1 w czasie rzeczywistym. Powody to między innymi możliwość śledzenia DFA a1 z częstotliwością odświeżania co 5 sekund oraz rejestracja artefaktów na pasku EKG . Co to znaczy? Możemy uzyskać dokładny/ziarnisty wykres DFA a1 w czasie z punktami co 5 sekund. W przypadku wykrycia artefaktu osobny plik jest zapisywany z tymi danymi do wykresu i inspekcji. Wydaje się również, że ma najlepszą dokładność a1 w porównaniu do oprogramowania Kubios w tym czasie (przy użyciu tej samej metody detrendingu co Kubios).
- Początkowo wartość 0,75 została „oszacowana” na podstawie danych pokazujących, że DFA a1 działa około 1 podczas bardzo lekkich ćwiczeń ( reprezentujących bardzo skorelowane/samopodobne wzorce), ale spada do 0,5 (odpowiadające przypadkowym wzorcom rytmu) przy bardzo wysokiej intensywności. Dlatego punkt pośredni wynoszący 0,75 może oznaczać umiarkowany wysiłek. Patrząc na wcześniej opublikowane dane przez Gronwald, Hautala i Blasco-Laforga pokazuje DFA a1 około 0,75 leżące w obszarze, gdzie powinien znajdować się AeT. Następnie wykazaliśmy, że u biegaczy rekreacyjnych wartość a1 wynosząca 0,75 jest prawidłowym (średnio) substytutem AeT.
- Kluczową zaletą a1 jest jego zakres dynamiczny – podczas gdy inne indeksy HRV osiągają nadir w AeT, wartość a1 znajduje się w jego punkcie środkowym i będzie nadal spadać poza AeT.
- Inną ważną kwestią jest to, że nie jest potrzebna kalibracja. Są to wartości bezwymiarowe, więc moja wartość 0,75 reprezentuje podobny stan fizjologiczny jak twój (skorelowany częściowy). Oczywiście, ponieważ reprezentuje netto „zapotrzebowanie organizmu” i stan autonomicznego układu nerwowego, mogą wystąpić codzienne wahania i skutki zmęczenia, stresu, temperatury itp.
- Tętno i moc, chociaż są świetnymi metrykami, nie mogą być używane do dokładnej oceny strefy, chyba że skalibrowano je do testu mleczanu lub wymiany gazowej. Najbliższym równoległym przykładem do a1 byłby mleczan (miara wewnętrznego stanu metabolicznego), ale nawet to ma bardzo duże zróżnicowanie poziomów w MLSS.
- Wszystkie te czynniki sprawiają, że potrafimy wykorzystać wskaźnik do oceny intensywności podczas ćwiczeń.
- Tak zgodnie z naszą niedawną publikacją - DFA a1 jako wskaźnik zmęczenia po ćwiczeniach wytrzymałościowych
- Krótko mówiąc, zwykły wzorzec zachowania DFA a1 ulegnie zmianie po sesji męczących ćwiczeń. Może to być również wykorzystane jako wskaźnik „gotowości do treningu” zamiast spoczynkowej HRV. Na przykład, jeśli zauważysz, że Twoje a1 jest niższe niż powinno w okresie rozgrzewki sesji, może to oznaczać, że nadal dochodzisz do siebie po poprzedniej stresującej serii sesji.
Do czego można używać tego typu analiz i określenia odpowiedników progów LT1/LT2 czy VT1/VT2? Oczywistym jest, że do treningu - zwłaszcza treningu spolaryzowanego.
DFA a1 0.5 to okolice progu anaerobowego.
Podsumowanie i wnioski:
- DFA a1 jest miarą złożoności fraktalnej serii międzyskokowej EKG RR. Wartości bliskie 0,5 wskazują na utratę złożoności sygnału przyrównującą się do nieskorelowanego białego szumu. Indeks nie zależy od długich interwałów rejestracji i może być używany podczas ćwiczeń dynamicznych.
- Stopień utraty złożoności DFA a1 odpowiada obciążeniu wysiłkowemu i podwyższeniu tętna. Maksymalne obciążenia zmniejszą wartość/złożoność bardziej niż lżejsze obciążenia.
- W normalnych warunkach i stanie zdrowia supresja DFA a1 powinna się stosunkowo szybko odwrócić, gdy ćwiczenie zostanie przerwane.
- Chociaż nie widać tego w powyższych danych, brak powrotu do bardziej złożonego wzorca (wzrost DFA a1) po znaczących wysiłkach może być oznaką choroby ogólnoustrojowej lub nieprzystosowania.
- Istnieje ogólna krzywa „odpowiedź na dawkę” zmiany DFA a1 wraz z obciążeniem wysiłkowym, ale może ona zachowywać się liniowo, ale nie musi.
- Wydaje się, że nie ma znaczącej zmiany w złożoności międzybeatowej tuż poniżej i powyżej MLSS.
- Jednak może istnieć pewien rodzaj punktu przerwania znacznie poniżej MLSS (być może VT1), który może służyć jako rozgraniczenie od łagodnej do umiarkowanej intensywności.
- Korzystanie z trendów DFA a1 w celu uniknięcia ćwiczeń w strefach o umiarkowanej intensywności może potencjalnie zoptymalizować spolaryzowany reżim treningowy.
Rapid HRVT graphing and interpretation - procedura testu i wizualizacji progu tlenowego z użyciem Runalyze jako źródła danych oraz arkusza kalkulacyjnego (Excel).