Nie, nie był to ani szur ani weterynarz, tylko ktoś pokroju prof. Guta.
Jest sporo publikacji o takich modelach.
Podajesz przykład chyba jedynego przypadku w historii, który szczepienie całkowicie wyeliminowały.
Dane historyczne mają się chyba nijak do współczesnej Europy, gdzie poza małymi epizodami nie było nawet porządnej epidemii od kilkudziesięciu lat a pandemii od stu.
Nawet nie da się tego porównać np. do pierwszego SARSa bo mobilność (m.in. Chińczyków) jest na zupełnie innym poziomie niż na początku wieku.
Zaś sukces wyeliminowania ospy to kilkaset lat szczepień w różnej formie (często bardzo prymitywnej) wiec w zależności od z góry postawionej tezy może być argumentem za lub przeciw szczepieniom.
To też ciekawy temat np. ze względu na ruchy antyszczepionkowe (również kilkaset lat historii) często skupione wokół uczelni (np. Sorbona) albo to, że szczepienia znacznie w czasie wyprzedziły aseptykę w medycynie, która jest dość nowym wynalazkiem (dopiero koniec XiX wieku).
Tu nie mamy takiej gwarancji. Ani że samo nie wygaśnie ani że szczepionki rozwiążą problem trwale.
Chyba da się tu jeszcze kulturalnie i z szacunkiem porozmawiać bez robienia szura z każdego kto ma trochę inne zdanie/podejście do sprawy?
Tu mamy gwarancję, że nie będzie tak jak z ospą. Warunkiem koniecznym do całkowitej wyeliminowania wirusa przez szczepienia jest by wyłącznym rezerwuarem był człowiek bo da się go zaczepić w ilościach blokujących transmisję wirusa wokół ognisk (trudne choć jak widać wykonalne). Nie da się wyeliminować (w sensie eliminacji wirusa jako takiego) grypy typu A lub koronawirusów nie szczepiąc/wybijając wszystkich ptaków, świń, nietoperzy itp.
Co do grypy to od dawna trwają prace nad szczepionką uniwersalną, ale dalej ludzi szczepi się szczepionkami przeciw poszczególnym szczepom.
Nie widzę tu, bym gdzieś atakował Cię personalnie. Zwyczajnie tekst o wygasaniu po trzech sezonach naturalnie epidemii nie wydaje mi się być jakoś specjalnie poparty czymkolwiek. Co nie znaczy, że twierdzę, że nic takiego nie padło z ust jakiegoś profesora. A co do autorytetów profesorskich to np. zarówno prof. Gut jak i WHO twierdzili w pewnej chwili, że bezobjawowi w zasadzie nie zarażają.
Potem wycofywali się z tych twierdzeń. Na razie chyba na każdy autorytet profesorski da się znaleźć kontrautorytet też profesorski.
Np. u nas namawiali ozdrowieńców do oddawania osocza a w Szwajcarii twierdzą, że osocze ozdrowieńców nie wykazało mierzalnych klinicznie efektów. Tu naukowcy i tu naukowcy.
Reasumując. Zgadzamy się, że nie ma jakichkolwiek gwarancji (wygaśnięcia naturalnego, trwałej skuteczności szczepionek) i twierdzenia i kontrtwierdzenia profesorów niczego nie zmieniają. Ale skoro ludzkość przetrwała epokę chorób wenerycznych bez antybiotyków (w czym przeszkadzały zarówno ludzka natura jak i długie okresy bezobjawowości) to współczesne problemy wydają się stosunkowo małe.
Edit: Akurat weterynarzom ufałbym najbardziej ;-) Jeśli ludzkość wytłucze wirus to będzie odzwierzęcy.
ale nie kazdy ma mozliwosc i nie kazdemu to pasuje.
