359 replies to this topic

[bezdred]

No tak czyli to przez uniesienie dumą Jeżdżę szosą ale szczerze mówiąc środowisko ludzi jeżdżących na mtb wydaje mi się bardziej zgrane niż szosowe...takie moje obserwacje. Ja akurat właśnie wśród kolarzy szosowych spotkałem się z większym cwaniactwem, szczególnie wśród tych starszych kolarzy (o dziwo) ale pewnie każdy ma inne odczucia i doświadczenia na ten temat ;-) Dlatego wolę jeździć dla siebie niż na ustawkach...
No i "16 letni szczeniak" to stwierdzenie mówi samo za siebie...heh

[SPIKE]

Na MTB w okolicach to prawie każdy jeżdzi i w Niedziele to by człowiek oszalał kiwac, machać, może lepiej napis na koszulce - Witam wszystkich , i tak nikt nie odkiwnie, szkoda zachodu.
Odkiwują zazwyczaj Ci którzy znaja temat i szanują pewne zwyczaje, starsi no tak po 50-tc niby kolarze spece jakich mało, mało ich obchodzi , czasem widze większą grupe z okloic, nie ma bola, nic nie widzą nic nie słyszą, sprzety mają jak z TDP, ale własnie tego zwyczaju nie kultywują, a jada z młodymi także.
Czasem się gapią co to za sprzęt jedzi, czy nie lespzy od ich własnego, koszmar.

Na szlakach pieszych w górach prawie każdy odpowie, a nawet sam zacznie, no na Słowacji to zaden burak się nie odezwał, gapił i nic.
Są oczywiscie wyjatki, zjazd z góry, podjazd na stojąco, no nie ma jak kiwnąć czy pomachać.

[Deadi]

ja zuwazyłem inna kolarska wiejską przypadłość: a mianowicie kogo bym nie spotkał to kazdy chwali sie sprzętem albo tym co ostatnio kupił. Tak jakby to miało jakie kolwiek znaczenie :mrgreen:

PS: moje szczere zdanie o 50% kolarzy: to zadumane w sobie pizdy, które udają mocarzy, mysląc, ze są najlepsi i nikt inny im na rowerze nie podskoczy i szczycą sie tym, bo mają szose, ale tak naprawde są zwykłymi popierdółkami, które przedłużają sobie swoją męskość i EGO myśląc o sobie jaki ja to zajebisty jestem

[robo]

Ja zawsze macham, a szczególnie dziewczynom w bluzeczkach z tak głębokim dekoltem, że im kolczyki w pępkach widać :mrgreen: . Piękny widok.

Te kolarskie pozdrowienia można sobie darować wobec "ludności cywilnej", której rower służy jako środek transportu - po prostu nie wiedzą o co chodzi.

Poza tym można chyba wyczuć, że z przeciwka jedzie pasjonat i odpowie na pozdrowienie. Jak nie tym razem, to następnym - nauczy się.

[robo]

na Karbonowe cudo na 2 kołach

jaki karbon, do żadnego karbonu się nie przyznaje.

Na wsi laski wyrywać ? to niebezpiecznie - chłopoki je pilnują - a każdy u nas ze scyzorykiem chodzi

[Brychczy]

Zacznę od tego że pozdrowienia uznaję za bardzo piękny zwyczaj, pamiętam swój pierwszy wyjazd na szosie i pozdrowienie od jakiegoś kolesia, od razu zrozumiałem że kolarstwo to nie tylko obcisłe portki i cienkie koła ale coś więcej...
-W tygodniu w moich okolicach odmachuje każdy kto jedzie na szosie, ale w niedziele jadąc np. z Warszawy do Góry Kalwarii buractwo króluje to chyba najbardziej obfita w buraki droga w Polsce... :-P

[Adaasko]

no tak, ja sam jestem dla was pewnie praktycznie "16 letnim szczeniakiem" chociaż lat mam aż 17, i nie czuje sie kolarzem do końca, mam sobie odrestaurowanego przeze mnie piękna favoritka

> http://www.pinkbike.com/photo/3934298/ <

którym rzadko wynurzam się dalej niż dyszkę za miasto, jestem raczej typem chłopaka który woli dać z siebie wszystko na krótkim odcinku, niż jeździć długie trasy, jeżdżę w jeansach, T-shircie, słuchawki... [co ze mnie za kolarz, do cholery, na pewno takiemu byście nie pomachali!] tak jest mi wygodnie, tak się noszę, oprócz mojego mini "kolarstwa" głownie jeżdżę ekstremalnie po mieście tzw. street, coś jak Bmx, na większych kołach, a kolarzówkę traktuje jako świetną odskocznię, i narzędzie do zdobywania prędkości, tak samo jak mój trzeci rower, jakim jest Ostre Koło, a wracając do mojej streetówki, w "dyscyplinie" jaką jest street, nie ma np. takiego czegoś jak nie odmachanie, to prawie logiczne, ze widząc kogoś kto jest "w temacie" podjeżdżam, zamieniam słowo, często jedziemy dalej razem, fakt, inna charakterystyka jazdy, ale sam fakt...

z reguły na favoricie "nocami" jeżdżę po mieście, lubię to, mam inne podejście niż większość z was, nie traktuje jazdy jako "TRENING", nie ubieram się na sportowo, nie mam licznika, nie pilnuje się kadencji wyjeżdżam na rower, i jadę, jadę bo to kocham, bo uwielbiam jeździć, prędkość, uczucie prawdziwego przecinania przestrzeni, zmaganie się z "brakiem sił", to jest super, i z racji swoich upodobań co do miejsca w którym jeżdżę, nie spotykam kolarzy, chociaż zdarza mi się wynurzyć poza miasto, i RAZ, miło to wspominam, wyjechałem sobie poza miasto, jakoś naście kilometrów, jadę sobię lekko z górki, naprawdę szybko [jak pisałem krótka trasa, ale na 100%] z naprzeciwka widzę kolarza, czarny karbon i wielkie białe CUBE, mając świadomość jak jestem ubrany, nie pomyślał bym, że będę dla niego SWÓJ CHŁOP, owy kolarz jednak pomachał mi radośnie, uśmiechając się, odmachałem bez zastanowienia, było to naprawdę miłe i pokazało mi, ile przyjemniejsza jazdę potrafi uczynić czyjeś zrozumienie, pokazanie tej jedności jaka powinna łączyć nas wszystkich - rowerzystów PASJONATÓW.

[Prozor]

Hehehe.... Przydałoby się zmienić temat tego wątku na "Jak zachowywać się na drodze", ewentualnie "Pozdrawiać, nie pozdrawiać - o to jest pytanie...", a pozostałe kilka procent wpisów przenieść do nowego wątku z bieżącym tytułem (lub odwrotnie - wszystkie nie w temacie wydzielić do nowego).
Choć na dobrą sprawę, można przyjąć, że nie pozdrawianie na szosie raczej nie uchodzi wśród kolarzy. Nieco ponad miesiąc temu zacząłem jazdy (no, prawie treningi... prawie czyni dużą różnicę ) na szosie. No tak, faktem jest, że jeżdżę od nieco ponad roku, głównie na rowerze XC i prawie od samego początku ubieram się w sportowe ubrania i kask (koszulki z uwagi na odprowadzanie potu, spodenki z wkładką z uwagi na tendencje do odparzania pośladków, kask dla bezpieczeństwa mózgownicy), dlatego też wyglądam raczej na ludka, traktującego kolarstwo nieco poważniej. Już na jednej z pierwszych przejażdżek ze zdziwieniem spostrzegłem, że kompletnie obcy facet, jadący z naprzeciwka szosówką macha mi ręką. Oczywiście odmachnąłem . W MTB, a właściwie mój teren to raczej się do XC kwalifikuje, machaliśmy i pozdrawialiśmy przede wszystkim znajomych (choć faktycznie jest ich trochę...), turyści w terenie (a jest ich sporo), są raczej mijani obojętnie. Teraz pozdrawiam każdego mijanego przeze mnie, poważniej wyglądającego kolarza (bez dyskryminacji płci, wieku, typu roweru, z akcentem na szosówkę, choć "poważny" trekingowiec (zwłaszcza obładowany sakwami, prujący w sobie tylko wiadomym kierunku), ma u mnie co najmniej takie samo poważanie. Szczerze mówiąc, dzięki temu jakoś tak z przyzwyczajenia zacząłem machać nieznanym osobom na trasach terenowych. No chyba, że trasa technicznie trudna, to wtedy skinienie głowy... A czy odpowie, czy nie (na ogół tak!) to mało ważne.
Reasumując: kolarstwo szosowe uczy kultury .

[jedrek]

Uczy i nie uczy...

Ja już chyba z 15 lat ujeżdżam różne odmiany rowerów z w miarę cienkimi oponami i barankami. I jak jeździłem na Passacie Rometa - w trampkach i szortach - nikt na mnie nie zwracał uwagi. Co najwyżej szanowni panowie szosowcy byli mocno zdziwieni, że mija ich ktoś na rowerze z rurek kanalizacyjnych :-) (ech, miało się tą kondychę ;-) ).

Kiedy się przesiadłem na współczesną szosówkę i zacząłem jeździć w obcisłych - nagle zacząłem być dla nich widoczny :-) A najzabawniej jest teraz, jak sobie sprawiłem składaka na Ultegrze i ramie Bianchi - niektórzy normalnie skrętu szyi dostają, a raz dwóch panów mało co w siebie nie wjechało :mrgreen:. Normalnie gorzej niż z samochodziarzami, jeżeli chodzi o fascynacje sprzętem :-) A może to jakaś magia Bianchi? ;-)

W każdym razie - ja pozdrowieniami obdarzam wielu mijanych rowerzystów, niekoniecznie szosowców. A już sakwiarzy to obowiązkowo - sam miałem okazję ostatnio trochę z sakwami pojeździć i wiem, jaką to wielką sprawia przyjemność, jak człowiek jest w trasie, kilkaset km od domu i spotka go taki miły gest ze strony obcych ludzi.

Często jeżdżę (zwłaszcza w weekendy) z moją kobietą. I tu jest zonk - mnie dużo rowerzystów (zwłaszcza szosowców) pozdrawia, ale jej już nie widzą. Żartujemy sobie z tego, ale to jakoś tak mało uprzejme.

[Deadi]

brak dobrego wychowania ;-)

[Deadi]

ja spotkałem niestety tylko raz takową i moje pierwsze spojrzenie było na... łydy :mrgreen:

[FKwrona]

No to nie mogę się jeszcze pokazywać ludziom, bo moje łydki są mało kolarskie

[Deadi]

W takim razie to oznacza, że są bardzo kobiece, a te zdecydowanie lepiej się prezentują aniżeli kolarskie

Więc pokazywanie się publicznie na szosie jak najbardziej wskazane

ups. moja cykloza chyba przegrywa kobietami :>

[FKwrona]

Założę nakkolanniki z siatkówki na łydki a potem długie rajtki :-D